کفایت ایتام آل محمد علیهم السلام

ایتام آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم )

در روایت ائمه - علیهم السلام - آمده است که آن حضرات، پدران واقعی شیعیان هستند؛ شیعیانی که در روزگار تلخ غیبت، یتیمانی به شمار می آیند که فراق پدر از یک سو و هجوم دشمنان از سوی دیگر، آنان را در تنگنا قرار داده است و باید شکوه به خدا برند و بگویند:
اللهم! انا نشکو الیک فقد نبینا و غیبة ولینا و کثرة عدونا و قلة عددنا و شدة الفتن بنا(517).
خداوندا! از فقدان پیامبران - صلی الله علیه و آله و سلم - و غیبت امام زمانمان و دشمنان فراوانی که ما را احاطه کرده اند وعده کمی که در برابر آنان داریم و شدت ابتلاها و فتنه هایی که ما را در بر گرفته است، به تو شکایت می کنیم.
از این رو پیامبر گرامی اسلام فرمود:

اشد من یتم الیتیم الذی انقطع عن ابیه، یتم یتیم انقطع عن امامه و لا یقدر علی الوصول الیه، و لا یدری کیف حکمه فیما یبتلی به من شرائع دینه. الا! فمن کان من شیعتنا، عالماً بعلومنا و هذا الجاهل بشریعتنا، المنقطع عن مشاهدتنا یتیم فی حجره، الا! فمن هداه و ارشده و علمه شریعتنا، کان معنا فی الرفیق الا علی(518).
یتیم تر از شخصی که پدر از دست داده، کسی است که دستش از امامش کوتاه است و از دست یابی به او ناتوان می باشد و نمی داند وظیفه اش در آن چه بر او پیش می آید، چیست؛ آگاه باشید! هر کدام از شیعیان ما که عالم به علوم ما باشد و این جاهل نسبت به دین و راه و روش ما را که از دیدار ما محروم است تحت سرپرستی خود بگیرد؛ هدایت و ارشاد کند و شریعت ما را به او بیاموزد، همانا در رفیق اعلی، هم جوار ما خواهد بود.
از همین روست که عالمان امت، وظیفه دستگیری این یتیمان را بر عهده دارند و باید کفالت ایتام آل محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - را بر عهده گیرند. صدیقه ی طاهره، حضرت زهرا - علیهاالسلام - به نقل از پدر بزرگوارشان پیامبر گرامی اسلام - صلی الله علیه و آله و سلم - می فرماید:
ان علماء شیعتنا یحشرون فیخلع علیهم من خلع الکرامات علی قدر کثرة علومهم وجدهم فی ارشاد عباد الله، حتی یخلع علی الواحد منهم الف الف حلة من نور.
ثم ینادی منادی ربنا - عزوجل -: ایها الکافلون لایتام آل محمد - صلی الله علیه و آله و سلم -، الناعشون لهم عند انقطاعهم عن ابائهم الذین هم ائمتهم، هؤلاء تلامذتکم و الأیتام الذین کفلتموهم و نعشتموهم، فاخلعوا علیهم خلع العلوم فی الدنیا. فیخلعون علی کل واحد من اولئک الأیتام علی قدر ما اخذوا عنهم من العلوم، حتی ان فیهم - یعنی فی الأیتام - لمن یخلع علیه مأة الف خلعة و کذلک یخلع هؤلاء الأیتام علی من تعلم منهم، ثم ان الله تعالی یقول: أعیدوا علی هؤلاء العلماء الکافلین للأیتام حتی تتموا لهم خلعهم و تضعفوا لهم، فیتم لهم ما کان لهم قبل ان یخلعوا علیهم، و یضاعف لهم، و کذلک من یلیهم ممن خلع علی من یلیهم(519)...
روز قیامت عالمان امت من محشور می شوند در حالی که به اندازه ی علم و دانش و به مقدار جد و جهدشان در راهنمایی بندگان خدا، بر تن ایشان خلعت هایی از کرامت و بزرگواری می پوشانند تا آن جا که بر تن یکی از آنان یک میلیون حله ی نور می کنند. سپس منادی پروردگارمان - عزوجل - ندا می کند: ای کسانی که یتیم های آل محمد را سرپرستی کردید و در زمانی که از پدران واقعی شان یعنی امامان شان جدا افتاده بودند به اصلاح امرشان قیام نمودید، اکنون اینان شاگردان شما و ایتامی هستند که سرپرستی شان را به عهده داشتید، بر تن آنان نیز خلعت علوم دنیا بپوشانید. پس علما، شاگردان خویش را به اندازه ی دانشی که از ایشان فراگرفته اند، خلعت می بخشند تا جایی که برخی از ایتام، صد هزار خلعت نور می پوشد و هم چنین آنان نیز بر کسانی که علم از ایشان آموخته اند، همان گونه خلعت می پوشانند.
سپس خدای - عزوجل - می فرماید: به این سرپرستان ایتام بار دیگر عطا کنید! تا آن جا که خلعتشان تمام و کامل شود و چند برابر بدیشان ببخشید، پس آن چه را که قبل از این عطا داشتند اتمام می گردد و چند برابر نیز اضافه می شود و همین گونه خواهد بود برای کسانی که پس از آنان به این خلعت بخشی مکرم گردیدند...

 

 برگرفته از کتاب صهبای معرفت نوشته محمد جواد نوری